به طور متوسط پروتزهای امروزی بیش از یک دهه دوام دارند و هر سال احتمال پارگی آن ها یک درصد افزایش می یابد. بنابراین، هرچه سن پروتز کاشته شده بیشتر باشد ، خطر پارگی یا سایر عوارض بیشتر است. در بسیاری از موارد ، پروتز پستان می تواند به مدت 20 سال یا بیشتر در فرم خوب خود باقی بماند.

ایمپلنت ها برای افزایش حجم پستان شما طراحی شده اند. آنها هیچ عمل لیفتینگ واقعی انجام نمی دهند ، اگرچه در برخی از زنان با سینه های کوچکتر ، پروتز می تواند مقدار کمی افتادگی را از بین ببرد. ایمپلنت باعث افزایش اندازه قفسه سینه شما می شود ، اما در اکثر موارد چربی را از بین نمی برد.

در حقیقت ، هیچ زمان مشخصی برای جایگزینی ایمپلنت های پستان وجود ندارد. انقباض کپسولار: این اصطلاح برای بافت اسکار سختی است که می تواند در اطراف یک یا هر دو ایمپلنت سینه ها ایجاد شود و باعث ناراحتی یا تغییرات زیبایی شود. در هنگام جایگزینی ایمپلنت می توان بافت اسکار را از بین برد.

وقتی صحبت از تفاوت ظاهری می شود، کاشت های گرد بهتر هستند. زیرا آن ها تمایل دارند لیفت  بیشتری نسبت به کاشت قطره ای فراهم کنند.

موج دار شدن  سینه زمانی اتفاق می افتد که کاشت انجام شده چین و چروک یا موج ایجاد کند. این مورد بیشتر در ایمپلنت های نمکی دیده می شود و ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. در صورت مشاهده یا احساس چروک در ایمپلنت ، باید ایمپلنت سینه خود را  جایگزین یا خارج کنید.

محبوب ترین اندازه برای پروتز پستان بین 350 تا 400 سی سی است. برای اکثر بیماران، این یک کاپ C به نظر می رسد.

تیرگی پوست و زردی چشم دو علامت رایج در کاشت اشتباه سینه است و بسیاری از افراد می گویند پس از برداشتن پروتز سینه  مشکل پوست آن ها رفع می شود.

به طور معمول 6 ماه پس از جراحی کاشت های پستان شما نرم می شوند.